بازار؛ گروه بین الملل: دولت بشار اسد سرانجام و پس از سال ها کشاکش فروپاشید. سوریه در دوران اسد قربانی معرکه و مطامع صهیونیستی و زیاده خواهی نوعثمانی گری اردوغانی و سلفی گری ضدشیعه شد. هرچند آمریکایی ها در سال های گذشته به نوعی زیاده خواهی های اردوغان را کنترل می کردند اما وضعیت ناپایدار و از هم پاشیده اسرائیل پس از رویدادهای هفتم اکتبر و حملات محور مقاومت باعث شد تا آن ها برای مدتی چشمان خود را بر تکاپوهای اردوغان ببندند و سیگنال حمله به دمشق را که در چند سال گذشته با وسوسه های عربی به تدریج از محور مقاومت فاصله گرفته بود صادر کنند. اسد این بار به جای تکیه بر نیروهای مقاومت بر ارتش عربی خود تکیه کرد تا شاهد عقب نشینی های پی در پی و سقوطی دومینووار باشد. اکنون سوریه مانده و ملتی درمانده که بخشی از آن ها با تصور روزهای بهتر در خیابان ها به خوشحالی پرداختند اما به نظر می رسد روزهای سیاه دمشق تازه فرارسیده است. از فردای سقوط، بازگیران پشت پرده این ماجرا بر سر تقسیم غنائم به منازعه خواهند پرداخت.
اسرائیل تلاش خواهد کرد به سرعت سر و سامانی به اوضاع گسسته خود بدهد تا به موازات الحاق کرانه باختری با تکمیل پروژه خود در جولان به تصرف بخش هایی از سوریه بپردازد. چه چیزی از این بهتر!؟ اما اوضاع آن طور که صهیونیست ها تصور می کنند نخواهد بود و در این مسیر باید به جنگ سلفی های تکفیری برود که طیف هایی از آن ها سر سازگاری با صهیونیست ها نخواهند داشت.
بازگشت و احیای جریان های تکفیری هسته های خفته در کل منطقه را بیدار کرده است. عراق و اردن زودتر از سایر مناطق پس لرزه های این رویداد را احساس خواهند کرد؛ پس لرزه هایی که ممکن است از خود زلزله اصلی شدیدتر باشند. از روزهای پیش از فروپاشی اسد زمزمه هایی از حرکت هسته های خفته در الانبار و فلوجه به گوش رسید. اتصال جریان های تکفیری سوریه و اردن پیامدهای دردناکی برای اسرائیل و عربستان سعودی خواهد داشت که نتایج آن غیرقابل پیشبینی خواهد بود و می تواند کل شبه جزیره را دربر بگیرد. عراق یکبار چنین رویدادی را تجربه کرده است و به همین دلیل با اضطراب بیشتری رویدادهای سوریه را دنبال می کند. مساله عراق فقط تکفیری های نخواهند بود. عراق با تجزیه طلبی کردها نیز دست و پنجه نرم خواهد کرد که این بار به راحتی و بدون مانع با کردهای سوریه هم افزایی خواهند کرد. این جاست که بادهای تجزیه در عراق به تدریج تبدیل به طوفان می شود و به سمت ترکیه و پان ترک های اردوغانی می چرخد. کردهای ترکیه که بیش از 30 درصد جمعیت ترکیه را تشکیل می دهند دست به دست کردهای عراق و سوریه خواهند داد. در این صورت شرق، جنوب و حتی مرکز ترکیه در معرض جنبش های بزرگ جدایی طلبی قرار خواهد گرفت.
گرد و خاکی که این روزها در سوریه برخاسته پتانسیلی بزرگ برای تبدیل شدن به طوفان دارد و این ها تنهایی بخشی از رویدادهای قابل پیشبینی آن است. آن هایی که برای پاره کردن زنجیره محور مقاومت و نجات اسرائیل باد کاشتند باید منتظر طوفان روزهای پسین باشند.